Overdenking mei 2023
Overdenking mei 2023
Simon Petrus zei: ‘Ik ga vissen.’ ‘Wij gaan met je mee,’ zeiden de anderen. Ze stapten in de boot, maar de hele nacht vingen ze niets. Johannes 21: 3 De veertigdagentijd op weg naar Pasen is voor veel mensen een tijd van bezinning. Een tijd waarin je meer tijd maakt voor God misschien. Een tijd waarin je meer meegaat in het ritme van de erediensten en de weken. Door het kindernevendienstproject, de liturgische schikkingen, de liturgie die net even anders is, door een veertigdagenboekje wat je gebruikt of doordat je in deze veertigdagentijd hebt ‘gevast’. Op welke manier dan ook. En dan is het Pasen en vieren we de Opstanding van Jezus. Van daaruit gaan we nu verder, op weg naar Hemelvaart en Pinksteren. Vieren we de uitstorting van de Heilige Geest. Maar ook op weg naar de zomer. Veel kerkelijke (jeugd)activiteiten ronden rondom Pasen af. Het wordt lente en daarna volgt een lange zomerperiode. Deze overgang, van voorbereiding en bezinning in de veertigdagentijd, naar een periode waarin het anders is, vind ik zelf altijd wel even wennen. Een tijd van meer ruimte, maar ook evalueren en plannen maken alweer voor komend seizoen. Hoe gaan we nu weer verder? Als we het evangelie naar Johannes doornemen dan lezen we daarin dat de leerlingen de Opgestane Heer ontmoeten. Dat is het einde van hoofdstuk 20. In hoofdstuk 21 lezen we dan dat het leven verder gaat en dat de leerlingen hun oude beroep weer op gaan pakken. Simon Petrus besluit weer te gaan vissen en de anderen gaan met hem mee. Wat is er nu veranderd? Hoe zouden ze zich op dat moment gevoeld hebben? Ze weten dat Jezus is Opgestaan maar ze weten niet goed hoe ze het leven wat ze al hebben geleid met Jezus, nu verder op kunnen pakken, tenminste, zo lijkt het. Want ze gaan weer terug naar hun oude leven. En zelfs dat valt niet mee. Want de leerlingen vangen niets. Het is dan wel Pasen geweest, Jezus is Opgestaan, maar wat doen ze daar nu verder mee? Zelfs het vangen van vis, zoals ze dat altijd hebben gedaan, lukt ze op dit moment niet meer. Niet voor niets zal Jezus hen vanaf de oever vragen om de netten aan de andere kant uit te gooien. Gooi het over een andere boeg. Kies een ander perspectief. Luister naar de stem van de Heer die aanwijzingen geeft voor de weg van je leven! Als de leerlingen dat doen, dan gaat er echt iets veranderen. En kunnen ze allemaal op hun eigen manier de weg vervolgen die God voor hen heeft voorbereid. Als vissers van mensen. Als fundament waarop wij verder mogen bouwen. Pasen leert ons dat we de juiste focus mogen zoeken. Niet het lege graf, niet het duister en de dood, maar de Vreugde die God ons toewenst . “Wees niet bang” zegt Jezus tegen de Maria’s als ze Hem zien na Zijn Opstanding. Wees niet bang en ga op weg. Het Paasfeest is een feest van bevrijding en Opstanding. Maar niet bedoeld om alleen te vieren, op die 1e Paasdag en dan weer over te gaan op de orde van de dag. Nee, God wil ons in beweging brengen. Op Zijn weg laten gaan. En geeft aanwijzingen vanaf de oever. Laten we dan ook vooral deze periode die nu gaat komen, de periode die kerkelijk gezien ook wel ‘de rustige tijd’ wordt genoemd, goed gebruiken. Om rust te vinden in God. Om te luísteren naar Zijn aanwijzingen voor ons leven, voor onze dorpen, voor onze gemeente. Dan kan God ons gebruiken, met dat wat wij zijn. Als de leerlingen aan de oever komen geeft Jezus hen te eten. Het is een bijzondere gebeurtenis omdat Jezus de leerlingen eerst wel vraagt, of ze iets te eten hebben, maar zélf al brood en vis heeft klaargemaakt. Ook bijzonder is het dat we dan lezen in vers 13, dat dit al de derde keer is dat Jezus verschijnt aan de leerlingen. Dat is bemoedigend. Zelfs de leerlingen hebben aan één verschijning van Jezus niet genoeg om hun leven over een andere boeg te kunnen gooien. Jezus laat zich én zal zich keer op keer laten zien. Ook aan ons, op verschillende manieren. Door de Bijbel, door gedachten, door een antwoord in ons bidden (al of niet zonder woorden), door muziek, in de natuur, door andere mensen en ga zo maar door. Aan ons de roeping om ons hierop af te stemmen. Dat het zo mag zijn dat het Paasfeest niet ‘is geweest’ maar ons heeft ‘bemoedigd op onze weg waarop wij met Goede Moed verder gaan’. Renate de Vries-Martini | ||
terug | ||