Overdenking juli/augustus 2014 Overdenking juli/augustus 2014
Lezen: Johannes 15: 1 - 17

De zomer is weer aangebroken. Veel mensen gaan in deze periode op vakantie. De kans is groot dat je dan wel eens over een brug heen gaat. Trouwens, ook in onze eigen omgeving kun je over verschillende brug-gen heengaan. Een korte blik in het woordenboek leert dat er heel veel soorten bruggen zijn. Er zijn ook heel veel uitdrukkingen met het woord ‘brug’. Als je over de brug moet komen, zal je wat moeten doen. Misschien moet je betalen, misschien moet je laten zien wat je kunt, maar er wordt wat van je verwacht.
In de bijbel ben ik het woord ‘brug’ nog nooit tegengekomen.
Een belangrijk kenmerk van een brug is, dat het verbindt. De grootste brug waar ik zelf overheen ben gegaan is de brug die Denemarken en Zweden met elkaar verbindt. Een brug heb je nodig, om aan de over-kant te komen. Dat geldt ook in het dorp waar wij wonen.
Opeinde wordt in tweeën gedeeld door het kanaal. Als de brug aan de Kommisjewei er niet zou zijn, zou je bijvoorbeeld bij de Hegewei het kanaal over moeten. Als er helemaal geen brug zou zijn, wordt het las-tiger. Een brug is handig om aan de overkant te komen. Als er geen brug is, zou je een pont moeten nemen of een eind omrijden. Als dat tenminste mogelijk is.
Wij hebben bruggen nodig. Ook geestelijk gesproken. Soms ligt er ook figuurlijk een water tussen twee mensen. Om dan weer dichter bij el-kaar te komen, zal één van hen de brug over moeten komen.
En als er dan geen brug is? Dan is het te hopen dat er een brug gelegd kan worden. Desnoods een noodbrug. Anders blijft de scheiding be-staan.
De meest definitieve scheiding die er is, is de dood. In de klassieke oudheid geloofde men dat de overledene de doodsrivier over moest steken om in het hiernamaals te komen. Een veerman bracht je naar de overkant. Wij geloven niet meer in een doodsrivier en in een veerman.


Maar de scheiding door de dood is wel definitief.
Er kunnen veel dingen gebeuren in het leven. Er is veel dat scheiding kan brengen. De meest ingrijpende scheiding is de kloof die er is tussen God en mensen. Die kloof kan maar op één manier worden overbrugd: door het offer van Jezus Christus onze Heer. Jezus heeft verzoening gebracht.
Dit is een belijdenis die de meesten van ons wel onderschrijven. De vraag is natuurlijk, wat dit geloof voor ons betekent. Vroeger, toen ik als klein kind met mijn vader door de weilanden liep, zagen wij wel eens een gammele brug die hersteld moest worden. Vooral in afgelegen gebieden zijn er nog steeds bruggen waar je alleen met de nodige risi-co’s overheen kunt gaan.
God heeft van zijn kant ons met Hem verzoend.
Wat doen wij van onze kant?
Hoe onderhouden wij de brug, die God ons heeft gegeven?
Wat God graag wil is dat wij een gemeenschap vormen. Met elkaar en met Hem. Dan kan het niet anders dat wij ons uiterste best doen om het onderling goed te houden.
Eenmaal hopen wij bij God in de heerlijkheid te komen. Dan kan het niet anders dat wij dagelijks contact met God zoeken. Als wij leven met God, zullen wij eenmaal bij Christus thuis mogen komen.
Als wij zonder God willen leven, is van Gods kant de brug solide. Maar van onze kant kon het dan wel eens weinig meer zijn dan een wankel plankje. Of dat volstaat om de kloof te overbruggen is aan God.

De bedoeling van dit stukje is: God biedt ons een brug aan: zijn zoon Jezus Christus.
Wie wel eens een brug is overgegaan weet, hoeveel vreugde dat kan geven.

De link met de tekst hierboven is deze:
Jezus draagt ons op om elkaar lief te hebben. Maar deze liefde begint bij God. Die liefde van God mogen wij aannemen. God biedt ons zijn liefde aan, zonder voorwaarden vooraf. Maar er is wel een opdracht aan gekoppeld, namelijk om op weg te gaan en vrucht te dragen.
Mijn vraag aan u is: wat zijn in uw leven de vruchten?
Op welke manier bent u op weg?
Welke betekenis hebben deze woorden van Jezus concreet in uw leven?
Om over na te denken en in praktijk te brengen.
 
terug