Overdenking mei 2014 Overdenking mei 2014 Psalm 87 Als ik deze overdenking schrijf, ben ik nog diep onder de indruk van het gebeuren rond Goede Vrijdag en Pasen. Elke jaar raak ik er meer van doordrongen wat Jezus Christus voor ons heeft gedaan. Zijn lijden, zijn sterven en zijn opstanding. Onbegrijpelijk dat dit de weg was, waarop wij verlost moesten worden. Steeds meer raak ik ervan overtuigd dat er geen andere weg is. Dat maakt ook de noodzaak voor zending uiterst dringend. Er zijn zoveel mensen die niet weten, dat Jezus de enige weg tot behoud is. Deze boodschap moet overal ter wereld worden verteld, om te beginnen in onze naaste omgeving. Een roeping voor ons allemaal! Ik ben diep dankbaar voor het feit dat wij, als gemeente van Christus, elkaar elke zondag mogen ontmoeten. Vooral, omdat het Christus is die ons wil ontmoeten. Natuurlijk zijn onze kerkdiensten aan de ene kant menselijk en gebrekkig. Wij maken fouten. Zoals bij Goede Vrijdag, toen er enige onduidelijke was over de juiste aanvangstijd. (met excuses van de kerkenraad). Dat de dienst een half uur later begon wekte (begrijpelijk) enige irritatie. Tegelijk ging het ook die dienst om een ontmoeting met onze Heer. Diep indrukwekkend waren wederom de woorden uit het evangelie. In stilte en eerbied hebben wij de kerk verlaten. Geweldig dat wij het lijden en sterven van onze Heer samen mochten gedenken. Even wachten op onze bruidegom is dan geen probleem meer (vgl. Mat. 25: 1 – 13 en ook: Mat. 26: 40, 41). Jammer dat er niet meer mensen in de kerk zijn. Eerlijk gezegd begrijp ik niet dat er sommige mensen zijn die zo gemakkelijk thuis blijven van de kerkdiensten. Wij belijden immers met elkaar dat onze Heer en Heiland centraal in ons leven staat. Zo mag ik elke kerkdienst weer ervaren: als een ontmoeting tussen onze Heer en zijn gemeente. De Heer roept ons. (vlg. Hebr. 10: 24 en 25)   Met al deze gedachten vele gevoelens las ik psalm 87. In vers 6b viel mij op dat de HERE schrijft: ‘Dit volk is hier geboren’.   Daarbij kwam De Wylgen in mijn gedachten op, het dorp waar ikzelf geboren ben. En hoe dit dorp in de loop van de jaren ingrijpend is veranderd. Toch blijft je geboorteplaats altijd een plek waar  je je op de één of andere manier mee verbonden blijft. Al maakt het natuurlijk wel verschil hoe lang je er hebt gewoond. Maar vroeg of laat ontdekt iedereen dat je van je wortels nooit los komt. Een christen heeft in feite twee geboorteplaatsen. Met psalm 87 in gedachten zeg ik: de belangrijkste plek is Jeruzalem. Daar zijn wij vandaan gekomen. Daar is het allemaal begonnen. Daar is Jezus gekruisigd en opgestaan. Daar is de Heilige Geest uitgestort. Psalm 87 zingt over deze stad. Psalm 87 is een Pinksterpsalm, een zendingspsalm. Het laat een prachtig vergezicht zien. De grenzen van Israël zullen opengaan. Rahab is een andere naam voor Egypte. Rahab en Babel zijn de grootste vijanden van Israël. Zij zullen getrouwen van de HERE worden. Filistea, Tyrus en Nubië zijn geboren in Jeruzalem, zegt deze psalm. Zij zullen allemaal horen bij het volk van God. Van heinde en verre zullen ze komen, aangetrokken door de God van Israël. Met Pinksteren werd dit brandende visioen werkelijkheid. Drieduizend Joden en Jodengenoten kwamen tot geloof en lieten zich dopen. Zij ondergaan een tweede geboorte, een wedergeboorte. Zij dragen de naam van Sions kinderen. Die pinksterstroom is nooit opgehouden. Inmiddels wonen overal ter wereld kinderen van God. De één na de ander werd bijgeschreven op de rol van de volken die bij de Here horen. Is uw naam hier ook bij? Ik hoop het van harte. Misschien is Psalm 87 wel gezongen bij jouw doop of belijdenis. De laatste woorden van Psalm 87 zijn: Mijn bronnen zijn alleen in u. Dus: in Jeruzalem. Ik zal mijn geboortedorp nooit vergeten. Het ligt mij na aan het hart. Zo zal ik ook Jeruzalem nooit vergeten. Laten wij bidden om het heil van de volkeren, maar ook om de vrede voor Jeruzalem. Laten wij bidden, dat ook in onze eigen hart het vuur mag blijven branden, dat de Heilige Geest in ons heeft ontstoken. Pinksteren betekent: het liefdesvuur wordt in ons ontstoken. Liefde voor onze broeders en zusters wereldwijd (vooral zij die in verdrukking leven)   Liefde voor onze broeders en zusters om ons heen, in onze eigen gemeente en in ons eigen huis. Liefde voor al die mensen om ons heen, in onze dorpen, die Jezus nog niet (werkelijk) kennen. Liefde die zo sterk in ons is, dat wij gedreven zijn om alle mensen om ons heen de liefde van Christus te tonen, ook door ons zelf. Jezus heeft zichzelf voor ons gegeven, Wij mogen ons geven voor Hem   Ik wens u nog vele gezegende gedenkdagen.

terug